Povoljan razvoj situacije na frontovima krajem leta 1944. godine, doveo je do novog zamaha i širenja Narodnooslobodilačkog pokreta. Usled toga, i s obzirom na to da je u tom periodu došlo do prebacivanja dela nemačkih snaga u Srbiju zbog približavanja Crvene armije, NOVJ je u tom periodu izvan Srbije postigla vrlo značajne uspehe. Mnoga mesta su konačno oslobođena tokom septembra i prvog dela oktobra. Ova dejstva NOVJ, naročito ofanziva za oslobođenje Dalmacije i Druga banjalučka operacija onemogućile su izvlačenje krupnijih snaga Druge oklopne armije za Beogradsku operaciju.

Plan i priprema nemačke odbrane

U samom Beogradu i okolini preduzete su sve mere za odbranu. Formiran je alarmni puk Feste Belgrad i dve korpusne grupe: severna pod komandom generala Vilija Šnekenburgera, i južna, pod komandom Fridriha Vilhelma Milera. Komandu nad njima i nad tvrđavom Beograd objedinjavao je general August Felber. U samom gradu i okolini bila je raspoređena borbena grupa Šnekenburger, nazvana po komandantu generalu Viliju Šnekenburgeru, a sa istične strane, na proboju prema Beogradu nalazila se borbena grupa Valtera Štetnera.

Borbe na prilazima Beogradu

U toku 13. oktobra, kombinovanim snagama savladani su organizovani nemački odbrambeni položaju u oblasti Avale. Najznačajniji događaj odigrao se u toku noći između 13. i 14. oktobra, u okolini Boleča. Petnaesta gardijska mehanizovana brigada iz pokreta je izvršila napad u bok i pozadinu motorizovanog puka divizije koja se probijala prema Beogradu. Na isti odbrambeni sektor iz drugog pravca napale su 5. samostalna gardijska mehanizovana brigada i 1. krajiška brigada NOVJ. Nakon osmočasovne borbe, nemački otpor je slomljen. Time je presečena veza između grupacije Šnekenburg na teritoriji Beograda i grupacije Štetner koja se koncentrisala u oblasti Smedereva sa namerom da prodre prema Beogradu. Ova pobeda uticala je na dalji tok cele operacije.

Ulične borbe

Operacija je ušla u završnu fazu 14. oktobra. Na obudu grada iz svih pravaca koncentrisale su se napadne snage: 12. korpus NOVJ sa zapada i jugozapada, desno od njega, sa juga, Prvi proleterski korpus, sa istoka 5. i 21. divizija NOVJ. Ove jedinice su na licu mesta formirale kombinovane napadne sastave sa delovima oklopnih i mehanizovanih jedinica Crvene armije.

U toku prepodneva 14. oktobra, Prva proleterska divizija osvojila je banjički vis i nastavila napredovanje u pravcu Autokomande i Slavije. Dolinom Topčiderske reke napadala je 13. mehanizovana brigada Crvene armije i Šesta proleterska divizija. Ovim prodorom izolovana je i opkoljena grupacija pukovnika Cimermana na Čukarici. Tokom 14. i 15. oktobra veći deo grada bio je oslobođen. Neprijatelja je bilo samo u njegovom severozapadnom delu.

Grafika: Wikipedia / Geografski institut JNA - Istorijski atlas Oslobodilačkog rata naroda Jugoslavije

Proboj korpusne grupe Štetner

15.oktobra uveče, grupa Štetner je napala iz pravca Smedereva. Tokom 16. oktobra snage ove grupe nastavile su sa još većom rešenošću, po cenu velikih gubitaka, da prodru u centar grada. Ovi napadi slomili su se o odlučnu odbranu sovjetskih i jugoslovenskih snaga. Suočen sa dramatičnim gubicima i neminovnošću neuspeha, general Štetner odlučio se na promenu smera i 17. oktobra usmerio je svoju grupaciju južno od Beograda, sa namerom da pokuša prodor u Beograd sa juga, dolinom Topčiderske reke. Tokom 18. i 19. oktobra Štetnerova grupacija je presečena, razbijena i velikim delom uništena, a general Štetner poginuo je u borbama na Avali.

Oslobođenje centra grada

Tokom 17. i 18. oktobra vodile su se žestoke borbe na ulicama, u kućama i zgradama. Do kraja dana 18. oktobra, neprijatelj je u gradu bio pritisnut ka Savi. Do kraja 19. oktobra neprijatelj je je počeo da napušta svoja poslednja uporišta, užurbano prebacujući svoje trupe na levu obalu Save. U zoru 20. oktobra preostale nemačke snage iz Beograda užurbano su se povlačile preko savskog mosta na levu obalu, ometani od sovjetske avijacije i artiljerije.

Rezultat i značaj operacije

Dvadesetog oktobra, nakon šestodnevnih teških borbi, Beograd je konačno oslobođen. Veliki broj građana izašao je na ulice i oduševljeno klicao oslobodiocima.

U borbama za oslobođenje Beograda od 14. do 20. oktobra poginulo je oko 3000 borca NOVJ i oko 960 crvenoarmejaca. Većina poginulih boraca sahranjena je na Groblju oslobodilaca Beograda. Ordenima i medaljama Sovjetskog Saveza za podvige tokom operacija odlikovano je oko 300 boraca NOVJ. Tokom operacije oslobođena je celokupna teritorija Srbije severno od doline Zapadne Morave i istočno od Velike i Južne Morave. Neprijatelj je proteran sa Balkana, što je bilo od velike važnosti kako za Srbiju, tako i za okolne zemlje koje su bile pod nemačkom okupacijom.