Ako je neko u stanju da stvari posmatra iz vedrijeg ugla i ono što ima na raspolaganju iskoristi na najbolji način, onda su to Beograđani. Prestonica ima lagume pretvorene u kafiće, stari Parni mlin postao je hotel, a nacistički vojni štab u Pionirski grad...

Zato ne čudi da je nekadašnji deo vatrogasnog sistema koji su postavili Nemci u doba okupacije Beograda, jedno vreme služio kao olimpijski bazen i to u sred Takovske ulice.

Foto: Arhivska fotografija - Zgrada Pošte i Poštanske štedionice u izgradnji 1935. godine

Preventivne mere okupatora

Sve je počelo nakon što su nacističke trupe ušle u Beograd razrušen aprilskim bombardovanjem. Kako bi grad funkcionisao i predstavljao taktičku prednost, Nemci su, tokom godina okupacije, izveli brojne radove. Između ostalog, tokom 1943. godine postavili su i nekoliko rezervoara za vodu, strateški postavljenih širom grada.

Njihova uloga bila je da čuvaju veću količinu vode potrebnu za gašenje eventualnih požara. Kako je vremena i resursa bilo malo, ovi rezervoari su pravljeni bez ikakve armature (gvožđe je čuvano za ratne svrhe) i kao privremeno rešenje za slučaj nužde.

E, jedna takva, u osnovi obična betonirana rupa, bila je izgrađena i u Takovskoj ulici koja je i tada bila krcata važnim ustanovama. Rezervoar pozamašne zapremine, prostirao se od samog početka ulice – danas raskrsnice sa Bulevarom kralja Aleksandra, pa do Kosovske.

Iako većina ovih protivpožarnih rupa nije opstala do oslobođenja, ona u Takovskoj dočekala je kraj rata i dobila novu privremenu namenu. Tako je nastao olimpijski bazen u Takovskoj.

Foto: Arhivska fotografija - Plato ispred današnje Glavne pošte na kome se nalazio bazen

Mesto za bućkanje

Bazen u Takovskoj je, odmah po oslobođenju Beograda postao mesto za zabavu. Oslobodioci su brzo, već 1946. godine odlučili da ga iskoriste i za plivačko takmičenje. Učesnici? Na vodeni megdan izašli su pripadnici Jugoslovenske narodne armije i nekoliko sovjetskih vojnika među kojima i heroj Leonid Meškov koji je 42 puta osvojio prvenstvo SSSR i, kako se pripovedao, ranjen preplivao Volgu.

Plivačima se priključio i Predrag Ristić, tada četrnaestogodišnji dečak koji je plivanje voleo iznad svega. Ristić je bio pravo iznenađenje završivši trku kao vicešampion, odmah iza Meškova sa kojim se izgrlio na cilju.

Istog dana na olimpijskom bazenu u Takovskoj odigran je i vaterpolo meč u kome su se nadmetali igrači Armije i Mornarice. Logično, Mornarica je trijumfovala rezultatom 5:2.

Bazen u Takovskoj nije još dugo opstao. Zapravo, iste godine je zatrpan kako bi tuda mogla da prođe ulica sa dve saobraćajne trake koje će kasnije biti proširene i dobiti izgled koji danas svi dobro poznajemo.

Od ondašnjeg olimpijskog bazena u Takovskoj ulici više nema ni traga. Jedino što je ostalo je sećanje i jedna crno-bela fotografija.