Fridrih I Barbarosa je bio kralj Nemačke u periodu od 1152. do 1190. i car Svetog rimskog carstva od 1155. do 1190. godine.  Takođe je bio kralj Italije od 1154. do 1186. godine. Poreklom je bio iz poznate dinastije Hoenštaufen, a u istoriji je poznat po učešću u Trećem krstaškom ratu. Nadimak je dobio po svojoj crvenoj bradi – barbarosa, u prevodu znači crvena brada.  

Treći krstaški rat

U osvit Trećeg krstaškog rata, dok se 1187. godine tadašnji nemački car Fridrih I Barbarosa spremao za pohod na Jerusalim koji je pao u ruke Saladinu, pomoć mu je ponudio i srpski župan Stefan Nemanja. Ponuda je usledila nakon što je vizantijski car sa ugarskim kraljem dogovorio okončanje rata i ženidbu njegovom ćerkom Margaritom, a kao miraz bi Vizantiji bile vraćene oblasti u dolini Morave, koje su bile pod Nemanjinom vlašću. Ovaj događaj ostavio je Rašku bez jakog saveznika, zbog čega je srpski župan morao da pronađe novu podršku.

Grafika: Wikipedia / Christian Siedentopf - Fridrih I Barbarosa

Dolazak u Srbiju

U to vreme, Fridrih I Barbarosa je odlučio da na putu ka Jerusalimu koristi kopneni put preko Budima, Beograda, Niša i Carigrada, pa mu je Stefan Nemanja ponudio bezbedan prolaz i snabdevanje kroz Rašku. Takođe, na raspolaganje je nemačkoj krstaškoj vojsci, koja je prolazila rimskim vojnim putem kroz Srbiju, stavio 20.000 vojnika spremnih za slučaj da na putu dođu u sukob sa Vizantijom. U okviru priprema za susret dva vladara, nemačka delegacija je godinu dana ranije poslata u Srbiju na pregovore sa Nemanjom o uslovima prolaza carske vojske. Odgovor su krajem iste godine u Nirnberg trkom nosili srpski konjanici, u kojem je bio poziv i obećanje da će nemački car Fridrih I Barbarosa biti najsvečanije dočekan u Nišu.

Fridrih I Barbarosa u Beogradu

Fridrih I Barbarosa, pre odlaska u Niš boravio je u Beogradu, kada je na čelu velike vojske išao u krstaški rat. On je poslednjih dana juna 1189. godine stigao u Beograd, gde je sa svojim ljudima i mnogobrojnom pratnjom proslavio praznik apostola Petra i Pavla. Nemački vladar je ušao u sam grad, koji se značajno razlikovao od onoga što su videli učesnici Drugog krstaškog pohoda. Beograd je, u vreme kada je Barbarosa bio u njemu, bio polurazrušeni vizantijski grad, u vrlo lošem stanju.

Grafika: Wikipedia / Kadi  - Mapa Trećeg krstaškog pohoda

Savezništvo sa krstaškom vojskom

Pregovori su počeli 27. jula, a pošto je Srbija tada bila u ratu sa Vizantijom, Nemanja je gosta obavestio da namerava da nastavi borbe i da mu je potreban saveznik. Kako se trajno savezništvo tokom srednjeg veka uspostavljalo vazalskim odnosima, Stefan Nemanja je takav odnos ponudio Barbarosi. Pošto u tom periodu nemački car nije hteo da stvara neprijateljstva sa Vizantijom, prihvatio je samo deo Nemanjinih predloga.

Uspostavljeno je „prijateljstvo” i sklopljen sporazum o braku između Nemanjinog sinovca Toljena, sina humskog kneza Miroslava, i ćerke grofa Bertolda od Andehsa, carevog rođaka. Krstaška vojska je iz Niša nastavila niz Vojni put (Via Militaris) ka Serdici i Hadrijanopolju, a iza nje je išao Nemanja sa svojim trupama osvajajući vizantijske oblasti.

Pošto nije bilo opasnosti od napada vojske koju je predvodio Fridrih I Barbarosa, vizantijski car pokreće svoje trupe ka današnjoj Bugarskoj, a potom i ka Raškoj i Nemanji koji je u međuvremenu osvojio brojne gradove i oblasti. Pod napadima vizantijske vojske srpski župan se povlačio, da bi na Južnoj Moravi 1190. došlo do bitke u kojoj je vizantijska vojska odnela odlučujuću pobedu.

Zaključen je mir prema kome je Stefan Nemanja morao da vrati osvojene teritorije, ali su mu priznata ranija osvajanja Kosova sa Lipljanom i Metohije do Prizrena. Dogovoreno je i da ga nasledi njegov srednji sin Stefan, koji dobija bratanicu vizantijskog cara, Jevdokiju, za ženu.

Litografija: Kosta Mandrović - Susret Fridriha Barbarose i Stefana Nemanje