Bilo je leto ili zima, žega ili kijamet, ili bilo šta između, postoji jedno stepenište koje odoleva svim prilikama i neprilikama. Pored toga što je najduže u Beogradu, ono ima daleko veću važnost - nezabilazno je i bez njega stanovnici ovog kraja glavnog grada ne bi mogli da zamisle svoje živote.

Stepenice koje spajaju dva sveta

Podignuto 80-ih godina prošlog veka, najduže stepenište u Beogradu spaja Banovo brdo i Čukaričku padinu, tj. preciznije govoreći povezuju Lazarevački drum i Kijevsku ulicu sa ukupno 183 stepenika. Ujedno slovi za svojevrsnu prečicu do osnovne škole “Filip Kljajić Fića” za školarce čiji se domovi nalaze na Čukaričkoj padini, te starije koji žele videti sveta u Požeškoj ulici, ali i za Brđane koji bi se da se spuste na brčkanje do Ade Ciganlije, obave kupovinu na pijaci ili u tržnom centru ili pomole se Bogu za zdravlje u crkvi Svete Petke.

Skrativši obilazni put za kilometar i kusur stotina metara, stepenice štede i vreme i snagu žiteljima oba naselja, što je pogotovo slučaj tokom zimske idile. Kada nema snežnih smetova i “posoljenog” gazišta, za silazak je potrebno svega dva minuta, a za uspinjanje više nego duplo - skoro pet minuta i koja kapljica znoja više.

Neumoljivi zub vremena

Smešteno među zgradama sa žutim fasadnim ciglama, sem što umnogome olakšava život ovdašnjim stanovnicima, pruža utočište flori, a i stečište sitnim članovima faune. Sa obe strane plave metalne ograde, nastanjenim bagremima, trnjinama, pa i pokojoj kupini, društvo prave raznorazne ptice, puževi sa i bez “kućice”, i šarenoliki insekti. Mimo njih, stalni stanari su zidni grafiti, koji zahvaljujući postavljenom osvetljenju čak i noću dolaze do izražaja.

Međutim, kako su godine prolazile neumljivi zub vremena je uzimao delić po delić najdužeg stepeništa u Beogradu. Prazne flaše piva, limenke gaziranih pića, plastične kese ostavljane od strane ruku nemarnog sveta, svakako, davale su svoj doprinos da stepenice počnu da tonu u jamu zapostavljenosti.

Doguralo je do te mere da je počela da se javlja bojaznost od korišćenja ove spojnice dveju naselja. Određene stepenice su doslovno počele da se krune, pa takve ne preskaču samo klinci i klinceze zarad igre, nego svi oni koji ne bi da se izlomataju i završe u gipsu.

Najzad u novom ruhu

No, nakon više od 30 godina besomučnog izrabljivanja, što milionskim tabanjanjem Brđana i Čukaričana, što vremenskim (ne)prilikama, sreća se osmehnula uveliko oronolom stepeništu. Vapaj građana Čukarice i istoimene opštine za sanacijom čuo je Grad Beograd, koji se mašio džepa i obezbedio sredstva za projekat, ali i sredstva za rekonstrukciju najdužeg stepeništa u glavnom gradu. 

Obnova je podrazumevala kompletno uređenje gazišta i betonskih površina, koje je ostalo u istim gabaritima, kao i metalnih ograda i šiblja. Naposletku, stepenice i podesti su iznova betonirani, rukohvati i ograde su poplaveli, ali ne od muke, dok je okolno rastinje potkresano tako da prolaznicima više ne zadaje površinske rane. Konačan ceh svih ovih radova iznosio je oko 20 miliona dinara.

Sa dolaskom proleća 2022. godine, najduže stepenište u Beogradu je ponovo zasijalo punim sjajom na radost mladih, starih i svih između Čukaričana.