Zaklonjen iza Crkve Svetog Marka stoji Hram Svete Trojice, poznatiji kao Ruska crkva. Mali prizeman objekat sa plavim kupolama i zelenim krovom, okružen četinarima, podignut je na veri i nadi prognanih koji su tugovali za rodnom grudom. U temelje Ruske crkve izbegli belogardejci položili su grumen ruske zemlje i u njoj našli svoj mir daleko od svog doma. 

Belogardejska bogomolja 

Nakon izbijanja Ruskog građanskog rata 1917. godine koji se vodio između Bele garde i Crvene armije, veliki broj belogardejaca izbegao je u Kraljevinu Jugoslaviju i nastanio se u Beogradu. Kako bi sačuvali svoju kulturu, osnivali su crkvene zajednice oko kojih su se okupljali i pravili svoj novi dom.

Tako je, 1924. godine, na Tašmajdanu, podignuta i Ruska crkva prema nacrtima Valerija Staševskog. Novac za gradnju najvećim delom obezbedili su belogardejci, a projekat su podržali kraljevina i porodica Karađorđević.

Inače, Staševski je u Beograd došao u trenutku kada mu je bilo 40 godina. Kao izuzetnom arhitekti i stručnjaku, odmah mu je ponuđen posao u Ministarstvu građevine. Sa ove pozicije Staševski je učinio mnogo za prestonicu. Kumovao je podizanju Kluba ljubitelja veslanja na Adi, Klubu činovnika Narodne banke na Topčideru, Domu ruskih vojnih invalida na Važdovcu, a tu je još više od hiljadu projekata koji su zasluga ovog čuvenog arhitekte.

Hram Svete Trojice osveštan je 4. januara 1925. godine u prisustvu velikog broja najviđenijih ljudi toga vremena. Među njima nalazio se i general Pjotr Nikolajević Vrangel, predvodnik izbeglih belogardejaca. Inače, samo pet godina kasnije Vrangel će preminuti u Briselu, a potom je, kako mu je glasila poslednja želja, njegovo telo preneto u “bratsku slovensku Pravoslavnu zemlju Srbiju” i on je sahranjen u Ruskoj crkvi. Poslednje konačište ruskog generala i danas se nalazi u ovom hramu.

Foto: Digitalna NBS, "Ilustrovani list", 1925.

Relikvije Ruske crkve 

U Ruskoj crkvi od samog početka služili su ruski sveštenici. Prvi među njima bio je Petar Belovidov, donski kozak. Njega je nasledio Jovan Sokalj koji će se, po završetku Drugog svetskog rata, 1947. godine, vratiti u Rusiju i postati Episkop Smolenske eparhije na čijem se čelu nalazio sve do 1999.

Za ovo vreme u Rusku crkvu doneto je nekoliko velikih verskih relikvija. Tako su ruski monasi sa Svete Gore 1933. godine Hramu Svete Trojice poklonili srebrni kovčeg sa česticama moštiju Svetog Jovana Krstitelja. U kovčegu se takođe nalaze i čestice Apostola Andreja Prvozvanog i Apostola i Jevandjeliste Luke, svetog velikomučenika Pantelejmona, mučenika Mamanta, Svetitelja Grigorija Bogoslova, i svetih mučenika besrebrenika Kozme i Damjana.

Takođe u Ruskoj crkvi se nalaze i čestice moštiju Apostola Jakova, Episkopa Amvrosija Milanskog, Patrijarha Tarasija Konstantinopoljskog, sveštenomučenika Ermolaja Nikomidijskog i Svetitelja Tihona Voronješkog.

Svoj dom u Ruskoj crkvi našle su i dve veoma stare ikone Bogorodice koje su u hram došle kao poklon ruskih porodica, a do 1944. tu su se nalazile i vojne zastave Turaka i Napoleona Bonaparte koje su zarobljene u borbama, a koje su vraćene u Rusiju.

U Ruskoj crkvi sveštenici čuvaju i šal carevića Alekseja Romanova. Ovaj šal isplele su mu sestre još pre nego što se rodio i Aleksej se, tokom 13 godina svog kratkog života, gotovo nikada nije odvajao od njega.

Nakon tragedije koja je zadesila Romanove, admiral Aleksandar Vasiljevič Kolčak je pronašao šal i odneo ga u London sestri cara Nikolaja, kneginji Kseniji, koja se nalazila u izbeglištvu. Nije poznato kako, ali šal se potom našau u Americi, a potom u Australiji gde se nalazio u posedu dvorske dame Romanovih Tamare Venture Ladušeke. Upravo će ga Tamara pokloniti Ruskoj crkvi, a deo šala danas je izložen u staklu gde ga vernici celivaju svakog 17. jula kada sveštenici drže službu za Romanove.

Predstavnik ruske pravoslavne crkve

Ruska crkva na Tašmajdanu je, još 1946. godine, zvanično dobila status predstavništva Ruske pravoslavne crkve u Beogradu. Tada je postala i deo stavropigijalnog dekanata ruskih parohija na teritoriji Jugoslavije.

Ipak, 1954. godine Sveti sinod Ruske pravoslavne crkve donosi rešenje kojim ukida dekanat, te su svi hramovi prešli pod nadležnost Srpske pravoslavne crkve.

Tokom bombardovanja zgrade Radio televizije Srbije 1999. godine, Hram Svete Trojice je teško oštećen, ali je renoviranje započeto godinu dana kasnije i završeno 2007. Obnovljenu bogomolju osveštao je mitropolit smolenjski i kalinjingradski Kiril.

Godine 2013. Rusku crkvu posetio je patrijarh moskovski i sve Rusije Kiril, povodom obeležavanja 1.700 godina Milanskog edikta.