Ako povučete jednu zamišljenu crtu oko Dorćola, Skadarlije, Terazija i Kosančićevog venca, dobićete parče Beograda koje je davnih dana bilo cela varošica. U odnosu na savremeni milionski grad, tih 5 i kusur kvadratnih kilometara danas jedva čini šeststoti deo prestonice.

Ako, pak, krenete u lagani štrapac ovim malim parčetom grada, dobijate vrlo nesrazmerni utisak veličine. S razlogom se čini da u njega staje cela metropola. Za sve što ovde možete videti teško da će ponestati stavki na must see listi. Ulica Knez Mihajlova, svojevrsna „pešačka magistrala“, jedna je od onih što retko ostaju puste. Vremenom je ova magistrala postala prestonička žila kucavica, ali od nje nije daleko ni spomenik knezu Mihailu. A spram vazda uzavrelog Trga Republike, na Beogradskoj Tvrđavi možete videti najlepši zalazak sunca. Sa najstarijeg gradskog utvrđenja pogled puca na ušće Dunava i Save, sežući do susedne obale i Novog Beograda. U istom pravcu gleda i čuveni Pobednik – svojevremeno premešten sa Terazija usled zamerki dama u godinama zbog neprimerene mu izloženosti određenih delova anatomije. Uz jedan od najlepših beogradskih parkova, Kalemegdan sa svojim galerijama i muzejima čini pravu malu kulturnu oazu.

Foto: Pavle Kaplanec

No, ne nudi ovaj „Beograd u malom“ samo hranu za dušu. Nekadašnja Boemska četvrt, a danas Skadarlija, načičkana je tradicionalnim restoranima i nešto manje tradicionalnim kafićima. Ulica popločana kaldrmom sred urbane prestonice ostala je među proverenim mestima za uživanje u ukusnom obroku. A za dobar provod neće ostati uskraćeni ni oni koji preferiraju noćni život. Malo povrh Francuske ulice u skadarlijskom komšiluku, Dorćol je jedna od četvrti gde će se pronaći ljubitelji (bez)alkoholnih napitaka svih vrsta. Svoju popularnost Dorćol duguje barovima, kafeima i pabovima na obali reke, ostajući među top atrakcijama za ovdašnje i neovdašnje posetioce.

Ipak, spram urbanog duha Dorćola, na ovih 5 i kusur kvadratnih kilometara stalo je i zdanje koje odaje neobičnu suprotnost. Za grad koji je preko 5 vekova bio pod Otomanskom vlašću, Bajrakli džamija jedini je preživeli simbol islamske vere. Jedini od nekadašnja 272, koliko ih je uništeno do okončanja vladavine Turaka. No, nasleđe svih naroda koji su vekovima ostavljali svoj trag i danas se prepoznaje na svakom koraku. Jedno od takvih mesta je i Kosančićev venac, pitomo beogradsko naselje na ostacima rimskih grobnica. Iako su mnogo tragova istorije zbrisala razaranja Drugog svetskog rata, on ostaje među najstarijim i najmirnijim delovima grada.

Foto: Milena Arsenić

A ako su buka i oblaci smoga među podrazumevanim „lepotama“ jedne prestonice, onda Beograd – tačnije, njegov mali deo kraj ušća Save u Dunav – i tome nudi kontrast. Jedan tihi, skoro zaboravljeni raj čini se kao izmaštana suprotnost haotičnim gradskim saobraćajnicama. Uređena po želji proslavljenog Josifa Pančića, Botanička bašta Jevremovac oličenje je spokoja kakvog je u Beogradu teško pronaći.

Ipak, sve znamenitosti koje čine deo savremenog milionskog grada tek su vrh ledenog brega. Naime, „Beograd u malom“ ponudiće mnogo više od onog što se na prvi pogled uočava, jer na njegovih 5 i kusur kvadratnih kilometara staje još gotovo 2 milenijuma kulturno-istorijskog nasleđa.

Foto: Dragoljub1938 - Rimski kastrum

Gradsko jezgro na granici varvarizma i antike

Iako je među najstarijim gradovima na Balkanu, u Beogradu, začudo, ne postoji staro gradsko jezgro. Bar ne u pravom smislu te reči – ono što Beograđani nazivaju Stari grad zapravo je opština koja spaja Dorćol, Kosančićev venac, Skadarliju i deo Terazija. Stoga se i naziv Stari grad upotrebljava u kontekstu užeg kruga koji čini centar Beograda.

Današnji naziv opština je ponela tek 1957. godine. Za razliku od relativno mladog imena, njena istorija seže do drevnog rimskog Singidunuma. Tačnije, Rimljani su na ove prostore stigli „tek“ početkom nove ere, osvojivši teritoriju keltskog plemena Skordisk. Već su Skordisci svom naselju nadenuli dobro nam poznato ime, ali su Rimljani, mada su mu zadržali naziv, zazirali od ovog ratobornog plemena smatrajući ih, zbog njihove nesloge, običnim varvarima.

Tako će pod Rimljanima nekadašnje varvarsko naselje izrasti u kulturno, trgovinsko i vojno sedište. Uređen prema konceptima rimskog graditeljstva, Stari grad je sada dobio privatne i javne građevine, kanalizaciju, Forum i vodopad, i do kraja 3. veka dostigao najveći procvat. Mnogo toga je Singidunum dugovao i svom prirodnom i strateškom položaju: od plodnog tla i razvoja lokalne proizvodnje, do visokog standarda i zakonom utvrđenih prava njegovih građana.

 

U nastavku saznajte kako je Stari grad dobio onaj prepoznatljiv starobeogradski šmek...